راهکارهایی برای مدیریت زمان

۱- همواره فعالیت‌ها و تکالیف روز بعد را از شب قبل برنامه‌ریزی کنید و کارهایی را که باید به انجام رسانید روی کاغذ یادداشت کنید.

۲- فهرست تکالیف و کارهای خود را اولویت‌بندی کرده و برای هر کدام از آن‌ها ضرب‌العجل اجرایی منظور کنید.

۳- همیشه کارهایی دشوار و پردغدغه‌تر را زودتر از بقیه یا هنگامی که در بهترین شرایط جسمی و روحی هستید انجام دهید. کارهای سبک‌تر را هنگام خستگی نیز می‌توان به انجام رساند.

۴- امور مهم اما ناخوشایند را به تعویق نیندازید. هیچ‌گاه کارها با به تعویق انداختن، خوشایندتر نمی‌شوند.

۵- هرگاه شروع به انجام کاری کردید سعی کنید بدون وقفه آن را به پایان رسانید.

۶- مابین فعالیت‌ها برای خود وقت استراحت در نظر بگیرید.

۷- مکالمات تلفنی خود را نیز از پیش برنامه‌ریزی کنید.

۸- همواره خودانگیخته باشید و با پشتکار کارهای خود را به پایان رسانده و مقهور موانع نشوید.

۹- در هر زمان که تصور کردید کاری که در حال انجام آن هستید عبث، بی‌فایده و غیر سازنده است، بی‌درنگ آن را کنار بگذارید.

۱۰- به اولویت‌بندی خود، اعتماد و ایمان داشته باشید و در هر شرایطی به آن پایبند باشید.

۱۱- این‌که وقت خود را صرف چه اموری می‌کنید مورد بررسی و نظارت قرار دهید و در صورت لزوم یک‌سری تغییرات آگاهانه در رفتار خود پدید آورید.

۱۲- همواره در زندگی فرد منظم و سازمان‌یافته‌ای باشید تا وقت خود را بیهوده صرف یافتن وسایل گم‌شده‌ی خود نکنید.

۱۳- برای وقت خود ارزش قائل باشید. زمان هیچ‌گاه به عقب بازنمی‌گردد.

۱۴- به خاطر داشته باشید استرس و خستگی معلول کارهایی نیست که به انجام رسانده‌ایم بلکه بیش‌تر ناشی از افسوس کارهایی است که می‌توانستیم انجام دهید اما انجام نداده‌ایم.

۱۵- به هیچ کس اجازه ندهید وقت شما را تلف کرده و برای خود مصرف کند. برای خود مرزبندی مشخصی تعیین کنید و بیاموزید که در صورت لزوم با صراحت «نه» بگویید.

۱۶- از تمام لحظات زندگی خود به نحو احسن استفاده کرده و سعی کنید از آن‌ها لذت ببرید.

۱۷- سعی کنید خوش‌بین باشید و همواره در انتظار رویدادهای خوشایند در زندگی خود باشید.

۱۸- برای زندگی خود اهداف مشخصی تعیین کرده و برای دست‌یابی به آن‌ها تلاش کنید.

۱۹- هنگام نیاز از فرد آگاهی راهنمایی بخواهید.

۲۰- «وقت‌کشی‌ها» یا هدردهنده‌های وقت را به حداقل برسانید.

آن‌ها شامل موارد زیر هستند:

* تلفن‌های طولانی، بی‌هدف و غیر ضروری

* بازدیدکننده‌ها و مهمانان ناخوانده

* پشت گوش‌اندازی‌ها

* گفت‌وگوهای بی‌‌ثمر یا نامشخص

* دانش فنی ناکافی یا اطلاعات ناقص هنگام انجام کار

* فقدان اهداف و اولویت‌بندی‌ها یا مبهم و گنگ بودن آن‌ها

* فقدان برنامه‌ریزی

* خستگی و استرس

* ناتوانی در «نه» گفتن

* بی‌نظمی و نابسامانی‌های فردی

* تماشای تلویزیون: تماشای بیش از ۲ ساعت در روز برنامه‌های تلویزیونی معقول نیست.